knarf van pellecom | het nieuwe normaal 2.0
‘Wat zit u hier te doen, meneer?’ Bert voelde hoe iemand aan zijn rechterschouder trok. Hij schrok en keek om. …
Zeedijk
De baadster
In opdracht werken is me altijd al slecht afgegaan. Het is voor mij als naar het toilet gestuurd worden zonder …
Een lege schaal
Het kost me aanzienlijk veel tijd om met de aanwijzingen van mijn gastvrouw in de hand het pension te vinden. …
Zondag aan zee
Oostende 1967 Ik ben zeven jaar. Elk weekend rijden we langs de oude baan naar Oostende. Ma, pa en ik. …
In wiens duisternis schijnt uw licht?
De late liefhebber Ik ben de enige bezoeker. Lang nadat ik de eerste van een reeks helverlichte ruimtes ben binnengeslenterd, …
Vervallen stad
Het is valavond, de schemering staat op het punt om door te breken. Nog even en de laatste zonnestralen verdwijnen …
Een man uit de zee
‘Je mag me alles vertellen’, zei Elise toen Emma snikte dat ze beter haar gevoel had gevolgd. Hoe dikwijls kwam …
Oostende
Het is druilerig weer op zeven september 1899 te Brussel, de kinderkopjes ogen verraderlijk glad in de Belgische straten. Verandering …
Ernestine
Er was geen hand voor ogen te zien. Van het blauwe of het gouden uur was er al helemaal geen …
De nacht
Ik zoek de nacht op. Niet om de duisternis te omarmen, noch om te verbergen wat daglicht schuwt. Ik zoek …
Boeken
Nicholas Fraiteur stonk als de hel toen hij in de vroege ochtend over het strand van Oostende wandelde. Uit zijn …
De nacht
03:17 Ik kan niet slapen. Zuchtend draai ik me om op mijn rechterzijde wetend dat vijf minuten geleden dezelfde beweging …
De dijk
Net voor de deur met een klik in het slot viel, hoorde Léonie de vertrouwde stem van haar moeder nog …
Le noir
Einde van een mooie dag … Zwart is zijn haar al lang niet meer. Net zo min als dat van …
Silhouet
Het was moeilijk om haar niet op te merken. Ze hoorde niet thuis op de houten bank in het derde klas …
Vuurtorenmeisje
Een perimeter van zeven verdiepingen op de rand van België en uitsluitend hardhorige buren onder mij. Met minder gaat het …
De nacht is er
Ik kijk achterom en moet glimlachen. Het droge zand dat in kleine bergketens tegen de dijk aanligt. Er blijven geen …
Een verblijf met zicht op zee
Hier zit ze dan. Haar halflang bruin haar blinkt na een verfrissende douche. Ze is gekleed in een nieuwe sportieve …
De wolk
In een illustere droom vond ik dit kladje. Verfrommeld, aangetast door de tand des tijds en hoogstwaarschijnlijk verguisd. Heel even …
Dodentrap
Zomer 1909 Vijf uur in de morgen. De eerste warme zonnestralen priemen door de ochtendmist. Een in het zwart geklede jongeman …
Eindstation Oostende (25 augustus 1997)
Hij schoof zijn leeggegeten bord een weinig van zich af, leunde met een zucht achterover en legde voldaan zijn handen …
Oog om oog, angst om angst
‘Hé! Jij! Wat kijk je me nou! Met je tandeloze visbek en je starend dwingelandsoog, rossige bespotte Vincent, met die …
Met de trein naar Oostende
Vandaag is het voor Severien een belangrijke dag. Ze gaat samen met haar opa Daniël Spilliaërt en haar mama Corry …
Vijf hoog in Résidence Marly
In 2015 werd Drijfhout voor het eerst georganiseerd. Charlotte Mutsaers gaf toen het startschot met een verhaal dat zich afspeelt in …
Residentie
Het smalle steegje stonk zoals gewoonlijk naar urine. Hier en daar moest ik slalommen tussen platgelopen hondendrollen. De zon was …
Kruispunt
Wanneer zag ik haar voor het eerst? Ik kan me de precieze datum niet meer herinneren, hoewel ik daar anders …
Weggespoeld
De zon is weg. Op het strand zit een man naast een vrouw. Hij wrijft wat zandkorrels en kippenvel van …
Zeegeruis
Het was knus en warm in de auto, maar buiten probeerden sneeuwvlokken de voorruit dicht te metselen. De ruitenwissers draaiden …
De golfbreker
Boven de Belleboei doemen onheilspellende wolken op. Een strakke noordenwind jaagt ze landwaarts. Het zand stuift driftig op. Tegen de …