
Een lege schaal
Het kost me aanzienlijk veel tijd om met de aanwijzingen van mijn gastvrouw in de hand het pension te vinden. …
Het kost me aanzienlijk veel tijd om met de aanwijzingen van mijn gastvrouw in de hand het pension te vinden. …
Gisteren was ik er terug. Op de plaats waar ik zal blijven komen tot ik haar nog één keer zie …
Oostende 1929 Mijn vrouw heeft iets met huizen, ik niet. Ze is zo blij als een mus met onze verhuizing …
Zomer 1909 Vijf uur in de morgen. De eerste warme zonnestralen priemen door de ochtendmist. Een in het zwart geklede jongeman …
‘Hé! Jij! Wat kijk je me nou! Met je tandeloze visbek en je starend dwingelandsoog, rossige bespotte Vincent, met die …
Dat is er: nacht en een sterrenhemel die sprookjesachtig maanmelk binnengiet in een kamer op het eerste verdiep boven een …
Het regent zachtjes. Een onrustig wolkenspel werpt zijn schaduw over het donkere kabbelende water van het dok. Vissersboten dansen op …
Willy Schuyesmans wilde op zee gaan varen, maar de schrijver in hem besliste er anders over. Hij werd journalist, maar …
Het was een visser die het me vertelde. Je ziet ze niet zo vaak meer, met gele oliejekker en zuidwester …
Vicky liep langs de rustige straten van Oostende. Van het station naar de Kapellestraat. Langs de vele winkels. De markt …