
Libretto
De milde weldaad van muziek Misschien begon het wel allemaal aan de Visserskaai. Daar kwam moeder wel eens, toen ze …
De milde weldaad van muziek Misschien begon het wel allemaal aan de Visserskaai. Daar kwam moeder wel eens, toen ze …
Hij heeft veel van de wereld gezien, Robert. Grote reizen gedaan over zee. Dat kan ook niet anders. Voorbestemd voor …
‘Mijn ziekte heeft mijn toekomst niet beperkt, maar scherper gesteld. Ook al leek het even zo, mijn leven is niet …
Een leven in vijf accordeons Als ik het niet kan zeggen, dan pak ik mijn accordeon. Ik heb voor mijn …
In opdracht werken is me altijd al slecht afgegaan. Het is voor mij als naar het toilet gestuurd worden zonder …
Er was eens een schrijver zonder inspiratie en met een deadline. Elf woorden had hij nog maar geschreven en zijn …
Melopee Melopee Melopee. Hoe gaat het ook alweer? Hoe gaat het ook alweer? Ik ben het vergeten. Ik vergeet zoveel …
Het kost me aanzienlijk veel tijd om met de aanwijzingen van mijn gastvrouw in de hand het pension te vinden. …
Oostende 1967 Ik ben zeven jaar. Elk weekend rijden we langs de oude baan naar Oostende. Ma, pa en ik. …
De late liefhebber Ik ben de enige bezoeker. Lang nadat ik de eerste van een reeks helverlichte ruimtes ben binnengeslenterd, …
Het is valavond, de schemering staat op het punt om door te breken. Nog even en de laatste zonnestralen verdwijnen …
‘Je mag me alles vertellen’, zei Elise toen Emma snikte dat ze beter haar gevoel had gevolgd. Hoe dikwijls kwam …
We noemden haar altijd tante Laura, zij was eigenlijk Germaines tante maar ze sprak zo vaak over haar dat we …
Vrijdag. Geen mobieltje, geen internet. Eindelijk verlost van de wereld die over de vloer komt. Het schemert als ik in Oostende …
Toen mijn oom Roger Lancszweert uit Oostende 45 jaar oud was, kocht hij zich een doos met penseeltjes en aquarelverf. …
Het loungy sfeertje van de beachclub maakt me onrustig. De bezoekers komen er voor koffie en een luie zondagmiddag. Ik …
Het is druilerig weer op zeven september 1899 te Brussel, de kinderkopjes ogen verraderlijk glad in de Belgische straten. Verandering …
Er was geen hand voor ogen te zien. Van het blauwe of het gouden uur was er al helemaal geen …
Zal ze de hele dag lief voor me zijn? Zal ze me meenemen op restaurant en mag ik zelf kiezen …
Ik zoek de nacht op. Niet om de duisternis te omarmen, noch om te verbergen wat daglicht schuwt. Ik zoek …
Het lijkt alsof ze naar het water staart, maar wie haar blik kan vangen, zou zien dat die naar binnen …
Nicholas Fraiteur stonk als de hel toen hij in de vroege ochtend over het strand van Oostende wandelde. Uit zijn …
‘s Ochtends staat er een ei midden op tafel. Norma is perplex. Ze heeft nog nooit in haar leven een ei …
Op het uitgestrekte strand aan de oosteroever van Oostende zat een jongen in het zand. Hij staarde naar de golven …
03:17 Ik kan niet slapen. Zuchtend draai ik me om op mijn rechterzijde wetend dat vijf minuten geleden dezelfde beweging …
Net voor de deur met een klik in het slot viel, hoorde Léonie de vertrouwde stem van haar moeder nog …
Gisteren was ik er terug. Op de plaats waar ik zal blijven komen tot ik haar nog één keer zie …
Einde van een mooie dag … Zwart is zijn haar al lang niet meer. Net zo min als dat van …
Het was moeilijk om haar niet op te merken. Ze hoorde niet thuis op de houten bank in het derde klas …
Een perimeter van zeven verdiepingen op de rand van België en uitsluitend hardhorige buren onder mij. Met minder gaat het …