De baadster
In opdracht werken is me altijd al slecht afgegaan. Het is voor mij als naar het toilet gestuurd worden zonder …
Casino Kursaal
Zondag aan zee
Oostende 1967 Ik ben zeven jaar. Elk weekend rijden we langs de oude baan naar Oostende. Ma, pa en ik. …
In wiens duisternis schijnt uw licht?
De late liefhebber Ik ben de enige bezoeker. Lang nadat ik de eerste van een reeks helverlichte ruimtes ben binnengeslenterd, …
Tantes in de Oostendse zomer van 1936
We noemden haar altijd tante Laura, zij was eigenlijk Germaines tante maar ze sprak zo vaak over haar dat we …
Penselen
Toen mijn oom Roger Lancszweert uit Oostende 45 jaar oud was, kocht hij zich een doos met penseeltjes en aquarelverf. …
Souvenir
Het lijkt alsof ze naar het water staart, maar wie haar blik kan vangen, zou zien dat die naar binnen …
Le noir
Einde van een mooie dag … Zwart is zijn haar al lang niet meer. Net zo min als dat van …
Silhouet
Het was moeilijk om haar niet op te merken. Ze hoorde niet thuis op de houten bank in het derde klas …
Vuurtorenmeisje
Een perimeter van zeven verdiepingen op de rand van België en uitsluitend hardhorige buren onder mij. Met minder gaat het …
Eindstation Oostende (25 augustus 1997)
Hij schoof zijn leeggegeten bord een weinig van zich af, leunde met een zucht achterover en legde voldaan zijn handen …
Claire obscure
Er werd gefluisterd dat Luitenant Deremetz naar de renbaan zou komen. Lode zag hem vorige zomer voor het eerst tijdens …
Op zee gebleven
Uit het westen doemden onheilspellende wolken op. De zee was heftig, de horizon lijnde grijsblauw en een forse westerwind blies …
Laagtij
Augustus 2015 Ik leerde hem per toeval kennen na een lange wandeling, die begon ter hoogte van het Duinenkerkje, op …
Clo
‘Een klein volkorenbroodje gesneden, alstublieft.’ Het meisje achter de toonbank voert automatisch de opdracht uit, ik draai me om en …
Waar is de tijd?
Nooit gedacht dat ze over een relatief korte periode ook die zucht zou slaken. Het klonk als een overgeërfde echo …
De rattenstoet
Het regent zachtjes. Een onrustig wolkenspel werpt zijn schaduw over het donkere kabbelende water van het dok. Vissersboten dansen op …
De barst in de golfbreker
Nathalie en Hans waren ruim anderhalf uur onderweg en nog stonden ze maar aan het verkeersknooppunt van Zwijnaarde. Het was …
Dover-Oostende
10 maart 1981. Ergens tussen Dover en Oostende. Ik verloor mijn horloge op de maalboot. Daar begon het mee. Fuck, …
Botsing in de badplaats
Te laat dat ding, wééral te laat!’, sakkerde ik binnensmonds. We stonden al een tijdje te verkleumen op het tochtige …
De portier van de oceaan
Willy Schuyesmans wilde op zee gaan varen, maar de schrijver in hem besliste er anders over. Hij werd journalist, maar …
Verdronken liefde
Dit wordt het einde’, spookt door mijn hoofd. Het water komt ondertussen al tot mijn borst en blijft razendsnel stijgen. …
De golfbreker
Boven de Belleboei doemen onheilspellende wolken op. Een strakke noordenwind jaagt ze landwaarts. Het zand stuift driftig op. Tegen de …
Oost-Ende
We gaan naar zee. De man van mijn toekomstdromen en ik. Voor de eerste keer. Ik neem hem mee naar …
Schaduwmoeder
Victorine Carton beleeft de Eerste Wereldoorlog vanuit het Palace Hotel op de dijk in Oostende. Aan de voorkant van het …
Ostende, Rue de la Longue Vie
”t Worf tijf om nor huus te goan, ’t if genoeg geweeft’, mompelde ik, zwalpend met tong en leden. ‘Nof …