Author Archives: oostendevertelt

Eenzame ogen   Soms zit er eenzaamheid in jouw gouden ogen, hoor ik jouw verlangende zucht naar een beschermende knuffel Voel ik hoe je mijn fluisterwoordjes zacht omarmd in een snik van verlossing, en herkenning Het raakt mijn hartje Dan wil ik je aanraken en je even verwennen Want ik weet het in mijn ziel …

Continue reading “claude van ryssel”

Eenzaam hartje   Het verlangen bleef De smaak van liefde bleef Ik schreef haar naam in tranen Weerspiegelend haar gelaat in iedere druppel Haar ogen die lief keken haar betoverende glimlach Lachte me zalig toe Het maakt mijn kleine hart Minder eenzaam     Clôôde 28 augustus 2007

Alleen   En zie, ik loop eenzaam verloren langs de eeuwige vloedlijn met zilte tranen die mijn voeten golven   Mijn verdriet verzwaart de nacht is zo alleen alsook mijn trieste ziel   Ik ben ergens ik ben nergens heb zin om te praten maar niet mondig ik voel me zo leeg   Soms wil …

Continue reading “claude van ryssel”

Eenzaamheid   In de eenzaamheid van de alhele menigte loopt men steevast verloren. In de verdoken regentranen van het vaal mistig leven verdauwen ze in water in de zilte omarmingen van een eeuwige bruisende zee. Het kabbelde daar grillig weg. Zoals het leven vliedt in de gelaten zuchten onder een laatste horizon. Zo wonderlijk mooi …

Continue reading “claude van ryssel”