zandvrouw – charlotte van den broeck
Bibliotheek Oostende · Zandvrouw – Charlotte Van den Broeck
Libretto
De milde weldaad van muziek Misschien begon het wel allemaal aan de Visserskaai. Daar kwam moeder wel eens, toen ze …
De verte die alsmaar dichterbij komt
Hij heeft veel van de wereld gezien, Robert. Grote reizen gedaan over zee. Dat kan ook niet anders. Voorbestemd voor …
Mijn later en altijd met jou
‘Mijn ziekte heeft mijn toekomst niet beperkt, maar scherper gesteld. Ook al leek het even zo, mijn leven is niet …
Spreken in muziek
Een leven in vijf accordeons Als ik het niet kan zeggen, dan pak ik mijn accordeon. Ik heb voor mijn …
Vergeten Orkest
Elk mensenleven is zijn verhaal. Zet het op muziek en het heet libretto. Dicht het noten toe en het kan …
De baadster
In opdracht werken is me altijd al slecht afgegaan. Het is voor mij als naar het toilet gestuurd worden zonder …
Deadline
Er was eens een schrijver zonder inspiratie en met een deadline. Elf woorden had hij nog maar geschreven en zijn …
Ik voel mij bewolkt
Melopee Melopee Melopee. Hoe gaat het ook alweer? Hoe gaat het ook alweer? Ik ben het vergeten. Ik vergeet zoveel …
Een lege schaal
Het kost me aanzienlijk veel tijd om met de aanwijzingen van mijn gastvrouw in de hand het pension te vinden. …
Zondag aan zee
Oostende 1967 Ik ben zeven jaar. Elk weekend rijden we langs de oude baan naar Oostende. Ma, pa en ik. …
In wiens duisternis schijnt uw licht?
De late liefhebber Ik ben de enige bezoeker. Lang nadat ik de eerste van een reeks helverlichte ruimtes ben binnengeslenterd, …
Vervallen stad
Het is valavond, de schemering staat op het punt om door te breken. Nog even en de laatste zonnestralen verdwijnen …
Een man uit de zee
‘Je mag me alles vertellen’, zei Elise toen Emma snikte dat ze beter haar gevoel had gevolgd. Hoe dikwijls kwam …
Tantes in de Oostendse zomer van 1936
We noemden haar altijd tante Laura, zij was eigenlijk Germaines tante maar ze sprak zo vaak over haar dat we …
De pareldragers
Vrijdag. Geen mobieltje, geen internet. Eindelijk verlost van de wereld die over de vloer komt. Het schemert als ik in Oostende …
Schuimkoppen
En sluit ik de ogen, dan stel ik me de vloedgolf voor. Eerst trekt de zee zich terug zoals goochelaars …
Penselen
Toen mijn oom Roger Lancszweert uit Oostende 45 jaar oud was, kocht hij zich een doos met penseeltjes en aquarelverf. …
Herenleed
Het loungy sfeertje van de beachclub maakt me onrustig. De bezoekers komen er voor koffie en een luie zondagmiddag. Ik …
Oostende
Het is druilerig weer op zeven september 1899 te Brussel, de kinderkopjes ogen verraderlijk glad in de Belgische straten. Verandering …
Ernestine
Er was geen hand voor ogen te zien. Van het blauwe of het gouden uur was er al helemaal geen …
Tegenlicht
Zal ze de hele dag lief voor me zijn? Zal ze me meenemen op restaurant en mag ik zelf kiezen …
De nacht
Ik zoek de nacht op. Niet om de duisternis te omarmen, noch om te verbergen wat daglicht schuwt. Ik zoek …
Souvenir
Het lijkt alsof ze naar het water staart, maar wie haar blik kan vangen, zou zien dat die naar binnen …
Boeken
Nicholas Fraiteur stonk als de hel toen hij in de vroege ochtend over het strand van Oostende wandelde. Uit zijn …
Durf te zwemmen
‘s Ochtends staat er een ei midden op tafel. Norma is perplex. Ze heeft nog nooit in haar leven een ei …
Dansende golven
Op het uitgestrekte strand aan de oosteroever van Oostende zat een jongen in het zand. Hij staarde naar de golven …
De nacht
03:17 Ik kan niet slapen. Zuchtend draai ik me om op mijn rechterzijde wetend dat vijf minuten geleden dezelfde beweging …
De dijk
Net voor de deur met een klik in het slot viel, hoorde Léonie de vertrouwde stem van haar moeder nog …
Zingetuigen
Gisteren was ik er terug. Op de plaats waar ik zal blijven komen tot ik haar nog één keer zie …
Le noir
Einde van een mooie dag … Zwart is zijn haar al lang niet meer. Net zo min als dat van …
Silhouet
Het was moeilijk om haar niet op te merken. Ze hoorde niet thuis op de houten bank in het derde klas …
Vuurtorenmeisje
Een perimeter van zeven verdiepingen op de rand van België en uitsluitend hardhorige buren onder mij. Met minder gaat het …
De nacht is er
Ik kijk achterom en moet glimlachen. Het droge zand dat in kleine bergketens tegen de dijk aanligt. Er blijven geen …
De Meester
Ze zat op een terras schijnbaar berustend, kijken naar de zee… groen grijs rustig. Opmerkzame, allesziende ogen, schildersogen, observerend, de …
Het vinden van wat nooit verloren ging
‘Ik zoek niet, ik vind.’ Wijselijke woorden van de Spaans-Franse kunstschilder Pablo Picasso, ooit in een poëtische bevlogenheid neergeschreven. Het …
Een verblijf met zicht op zee
Hier zit ze dan. Haar halflang bruin haar blinkt na een verfrissende douche. Ze is gekleed in een nieuwe sportieve …
De wolk
In een illustere droom vond ik dit kladje. Verfrommeld, aangetast door de tand des tijds en hoogstwaarschijnlijk verguisd. Heel even …
Geen licht zonder donker
Oostende 1929 Mijn vrouw heeft iets met huizen, ik niet. Ze is zo blij als een mus met onze verhuizing …
Een echo zonder stem
Kaki’, zei ik. Daar moest ze een beetje om lachen. Een stiekem gegiechel vanachter het onbewogen wit van haar plaasteren maskertje, …
Het Vissersmeisje
Het is alsof de vuurtoren weet waar ik aan denk als ik naar haar kijk. Ze raapt schelpen op het …
Zeewijding
Ines billen plakten aan het zitje van de trein. Haar maag gromde nog steeds. Straks zou haar moeder haar ongetwijfeld …
Dodentrap
Zomer 1909 Vijf uur in de morgen. De eerste warme zonnestralen priemen door de ochtendmist. Een in het zwart geklede jongeman …
Nostalgisch teiltje
Een teiltje met dampende, geurige mosseltjes werd mij voorgezet. In gedachten ontwaar ik de ‘Teil’ van Spilliaert. Had ik die …
Eindstation Oostende (25 augustus 1997)
Hij schoof zijn leeggegeten bord een weinig van zich af, leunde met een zucht achterover en legde voldaan zijn handen …
Claire obscure
Er werd gefluisterd dat Luitenant Deremetz naar de renbaan zou komen. Lode zag hem vorige zomer voor het eerst tijdens …
Op zee gebleven
Uit het westen doemden onheilspellende wolken op. De zee was heftig, de horizon lijnde grijsblauw en een forse westerwind blies …
Oog om oog, angst om angst
‘Hé! Jij! Wat kijk je me nou! Met je tandeloze visbek en je starend dwingelandsoog, rossige bespotte Vincent, met die …
De mysterieuze verdwijningen
In de duinen nabij de vuurtoren van Oostende was het al een hele tijd niet meer pluis. Er gebeurden mysterieuze verdwijningen, …
Nooduitgang
1979 Juffrouw Demaegdt? Juffrouw Demaegdt Maria?’ Het gegniffel in de wachtkamer van het rijopleidingscentrum is niet eens discreet. Het meisje …
Met de trein naar Oostende
Vandaag is het voor Severien een belangrijke dag. Ze gaat samen met haar opa Daniël Spilliaërt en haar mama Corry …
Laagtij
Augustus 2015 Ik leerde hem per toeval kennen na een lange wandeling, die begon ter hoogte van het Duinenkerkje, op …
Ze gaf zich over aan de nacht
Die mistroostige kleuren en dat eeuwige ruisen. Zoutkristallen in neus en haren. Garnaalvissers met meer rimpels in hun gezicht dan …
Clo
‘Een klein volkorenbroodje gesneden, alstublieft.’ Het meisje achter de toonbank voert automatisch de opdracht uit, ik draai me om en …
De slag om Karel
Sinds Karel zijn midlifecrisis doorworstelde was hij het bij zijn wettige echtgenote, Angèle, afgestapt. De sleur en de vretende idee …
Vertigo
‘Eigenlijk zou ik vegetariër willen zijn,’ zei het meisje. ‘Of zelfs veganist, want dat zou nóg beter zijn voor het …
De windstoot
Dat is er: nacht en een sterrenhemel die sprookjesachtig maanmelk binnengiet in een kamer op het eerste verdiep boven een …
Vrijdag de dertiende
Het nummer 13 staat officieel genoteerd als een ongeluksgetal. Zo zijn er gebouwen zonder dertiende verdieping of rekken en schuiven …
De vrouw die de zee niet meer wilde zien
Ze woonde aan de kaai, an de koaie, of liever nog aan ’t bassing, zoals dat ze die plek in …
De vrouw in de duinen
Drijfhout is ook deze tweede editie van start gegaan met een speciale iStoires uitgave. Deze keer werd aan Els Snick gevraagd om …
Vijf hoog in Résidence Marly
In 2015 werd Drijfhout voor het eerst georganiseerd. Charlotte Mutsaers gaf toen het startschot met een verhaal dat zich afspeelt in …
Wat ik nog weet
Van de eerste bibliotheek herinner ik me eerst alleen nog de boeken. Pietje Puk. Dan alsnog de eerste keer. De …
De terugkeer van Ensor
Hij voelde zich hier alleen in Oostende. Niks was nog zoals vroeger… Waarom had hij ook zo nodig zijn graf …
Waar is de tijd?
Nooit gedacht dat ze over een relatief korte periode ook die zucht zou slaken. Het klonk als een overgeërfde echo …
Jongenseer
Twee weken na het voorval met de Dikke begaven wij ons opnieuw naar het Bosje. Het was een gewone grijze …
De rattenstoet
Het regent zachtjes. Een onrustig wolkenspel werpt zijn schaduw over het donkere kabbelende water van het dok. Vissersboten dansen op …
De barst in de golfbreker
Nathalie en Hans waren ruim anderhalf uur onderweg en nog stonden ze maar aan het verkeersknooppunt van Zwijnaarde. Het was …
De vogeljongen
Het was op een zondag in de vroege herfst dat er vreemde, zwarte eilanden opdoken tussen de golven. Boven de …
Het diner
Onderweg naar de winkel zit ik achter het stuur wat te dagdromen. Ik kan het mij veroorloven want de Vindictivelaan …
Dover-Oostende
10 maart 1981. Ergens tussen Dover en Oostende. Ik verloor mijn horloge op de maalboot. Daar begon het mee. Fuck, …
Botsing in de badplaats
Te laat dat ding, wééral te laat!’, sakkerde ik binnensmonds. We stonden al een tijdje te verkleumen op het tochtige …
Het zeepaardje
Het was een zonnige lentedag, toen Harry, het garnalenvisserspaard, pootjebadend langs de vloedlijn liep in de koningin der badsteden. Het …
Verleden vissersheden
Donderdagavond. Een grijze mist verduistert de brede en kleine straten van Oostendestad. In de verte klept de mistklok, alle vissers …
Geen feest
Omdat Sinterklaas voorbij is, kopen we in de bloemenzaak op het gelijkvloers een minikerstboom. Vanaf mijn plekje in de rij …
Koorddanser
Zondag 20 april 2014. We logeerden in appartement Notting Hill. Hugh Grant niet gezien. Uit goede bron vernomen dat hij …
De portier van de oceaan
Willy Schuyesmans wilde op zee gaan varen, maar de schrijver in hem besliste er anders over. Hij werd journalist, maar …
Villa Bagatelle
Oef! Wat een oase van rust en stilte is het hier in vergelijking met de talrijke appartementen in de buurt. …
Frigoboxsprookje
Ze durven in het binnenland wel eens vergeten dat het aan de kust een paar graden kouder is in de …
Een visser is geen zondaar
Het was een visser die het me vertelde. Je ziet ze niet zo vaak meer, met gele oliejekker en zuidwester …
Residentie
Het smalle steegje stonk zoals gewoonlijk naar urine. Hier en daar moest ik slalommen tussen platgelopen hondendrollen. De zon was …
D’Ostende
Vicky liep langs de rustige straten van Oostende. Van het station naar de Kapellestraat. Langs de vele winkels. De markt …
Kruispunt
Wanneer zag ik haar voor het eerst? Ik kan me de precieze datum niet meer herinneren, hoewel ik daar anders …
Weggespoeld
De zon is weg. Op het strand zit een man naast een vrouw. Hij wrijft wat zandkorrels en kippenvel van …
Zeegeruis
Het was knus en warm in de auto, maar buiten probeerden sneeuwvlokken de voorruit dicht te metselen. De ruitenwissers draaiden …
Verdronken liefde
Dit wordt het einde’, spookt door mijn hoofd. Het water komt ondertussen al tot mijn borst en blijft razendsnel stijgen. …
Meisje aan de kust
Horden toeristen overspoelen elke zomer weer mijn thuisstad B., met hun zweterige lijven, universele gekwetter en zwaaiende statieven of selfiesticks, …
Meisjes van de Kaaistraat
Eilaas. Driewerf eilaas, maar een fictief verhaal over Oostende krijg ik met de beste wil van de wereld niet uit …
De golfbreker
Boven de Belleboei doemen onheilspellende wolken op. Een strakke noordenwind jaagt ze landwaarts. Het zand stuift driftig op. Tegen de …
Twee lopers op het strand
Het strand is breed en zonovergoten. Rechts de duinen, links in de verte, de zee en haar glimlach van schuimkopjes. …
De Ikea-man
Oostende, eindstation van deze trein’, weergalmt het door de wagons. Deze boodschap tovert altijd een glimlach op mijn lippen. Ik …
Marcel
Petit Paris voelde die namiddag eerder aan als Petit Moscou. Een schrale oostenwind waaide hard over het immer drukke kruispunt …
Oost-Ende
We gaan naar zee. De man van mijn toekomstdromen en ik. Voor de eerste keer. Ik neem hem mee naar …
Weg
Het kelderappartement in de Amsterdamstraat was ongemeubileerd maar droog, dat was het belangrijkste. Klein maar gezellig; een veilige cocon en …
Schaduwmoeder
Victorine Carton beleeft de Eerste Wereldoorlog vanuit het Palace Hotel op de dijk in Oostende. Aan de voorkant van het …
Kerstmis in Oostende
Abdelkader Benali is een Nederlandse auteur en tv presentator. Naast romans en verhalenbundels schrijft hij ook voor theater en voor verschillende bladen. Benali …
Ostende, Rue de la Longue Vie
”t Worf tijf om nor huus te goan, ’t if genoeg geweeft’, mompelde ik, zwalpend met tong en leden. ‘Nof …
Exploding Warheads
Waren we zenuwachtig die woensdag, die bewuste 22 december 1976? Dat zou te zacht uitgedrukt zijn, we waren al dagen …
De eenzame prins
15 februari 1997 is een grijze en frisse zaterdag. Vandaag laten we ons varen naar de overkant. Een daguitstap naar …
Afrodisiaca
Mama moet gaan werken, liefje, maar ik kom je straks zeker halen.’ Kordaat duwde ze Jonas in de handen van …
Aan de sassen
Aan de sassen, wachtend op mijn pa. (november 1956) Op minder dan een meter van de kadeboord kreeg mijn moeder …
Stad van wanhoop
“And as the sun, that had been too afraid to show its face in this city, started to turn the …
Melancholie
Te laat reageren is ook niet alles, weet hij, terwijl hij met lege oren de stem aan de andere kant …